Dewaluacja i rewaluacja to zmiany oficjalne w wartości waluty państwowej w relacji do innych walut. Terminów tych używa się zwykle do oficjalnych zmian w wartości waluty pod dokładnym kursem waluty. Stąd, dewaluacja i rewaluacja są typowymi wydarzeniami chwilowymi, jednak seria takich zmian, również może się pojawić. Zwykle, radzą sobie z nimi rządy albo bank centralne danego państwa.

Kontrastowo, zmiany w poziomie waluty pod wpływem chwiejnego kursu walut, znane są jako spadek lub wzrost wartości waluty oraz wywołane są przez siły rynkowe. Paradoksalnie, chociaż dewaluacja i rewaluacja stają się mniejszym problemem dla narodowej gospodarki, ponieważ większość głównych gospodarek przyjęło płynny kurs walut, kurs walut ciągle wywiera bardzo duży wpływ na zasoby gospodarcze większości państw.

System kursu stałego

Dewaluacja to przystosowanie w dół oficjalnego kursu waluty, a rewaluacja to przystosowanie go w górę. By zrozumieć, czemu się pojawiają, musimy najpierw zrozumieć pojęcie kursu stałego. W systemie kursu stałego, domowa waluta państwa jest stała wobec kilku głównych walut takich jak dolar amerykański, czy euro, albo wyceniana jest wobec kilku innych walut. Początkowy kurs ustalany ustalony jest na konkretnym poziomie i może być podany kilku zmianom, ogólnie – konkretnej ilości procentów po każdej stronie bazy walutowej. Częstotliwość zmian w kursie stałym zależy od polityki kraju. Niektóre mają ten sam wskaźnik od lat, a inne dostosowują go okazjonalnie, by odzwierciedlić stan gospodarki.

Jeśli ostateczny kurs różni się znacznie od podstawowego i zmienia się nadal, bank centralny interweniuje, by powrócił do wersji podstawowej. Przykładowo, przyjmijmy, że waluta zwana pseudo dolarem (PSD) jest wyceniana wobec dolara amerykańskiego według kursu 5 PSD na 1 USD, z możliwą chwiejnością 2% w każdej stronie podstawy czyli albo 4.90 albo 5.10. Jeśli PSD wzrośnie na wartości (przykładowo, jest handlowane poniżej linii dna dozwolonej kwoty) powiedzmy do 4.88, bank centralny sprzeda domową walutę (PSD) i kupi obcą walutę (USD), wobec której kurs domowej waluty jest stały. Odwrotnie, jeśli PSD straci na wartości i będzie handlowane poniżej 5.10, bank centralny kupi domową walutę (PSD) i sprzeda obcą (USD).

Przyczyny dewaluacji i rewaluacji

Dewaluacja jest znacznie powszechniejsza od rewaluacji, jednak obie pojawiają się, ponieważ kurs walut jest stały, lecz sztucznie za wysoki albo za niski. Sprawia to, iż coraz trudniej jest bankom centralnym zapewniać jego pokrycie, co z kolei przyciąga niepotrzebną uwagę spekulantów walutowych, którzy marnują czas na testowanie rozwiązań banków centralnych, które bronią kursu. Bank centralny musi mieć wystarczającą ilość rezerw obcych, by móc sprzedawać i oferować ilości waluty po stałym kursie. Jeśli te rezerwy są niewystarczające, bank może nie mieć innej opcji poza dewaluacją waluty.
Jednym z najbardziej znanych przykładów dewaluacji waluty był funt brytyjski, który odszedł z Europejskiego Mechanizmu Kursowego (ERM) we wrześniu 1992 r. ERM było prekursorem stworzenia euro oraz systemem, mającym na celu powiązanie wartości funta i innych walut do marki niemieckiej, by uzyskać stabilizację gospodarczą oraz niską inflację. 16 września 1992 r. – w dzień nazwany później przez brytyjską prasę „Czarną Środą” – funt przeszedł przez masę ataków spekulatywnych, które doprowadziły, iż waluta handlowana była na sztucznie wysokim poziomie. By ograniczyć tą sytuację, Bank Angielski podjął się kroków ratunkowych autoryzacji użytych bilionów funtów, by bronić walutę i podnieść stopy procentowe z 10% do 12 % do 15% w ciągu dnia. Miary te nie przynosiły korzyści, ponieważ funt wypchnięto z ERM a manager hedgingowy George Soros dorobił się na tej sytuacji zysku szacowanego na ponad 1 bilion dolarów.

Efekty na gospodarkę

Dewaluacja bardzo często ma odwrotny efekt na gospodarkę, chociaż ostatecznie rezultuje wzrostem eksportu i oraz zmniejszeniem deficytu – zjawisku znanemu jako J-Curve. W początkowym okresie po dewaluacji, import staje się droży a eksport pozostaje statyczny, prowadząc do ogromnego deficytu. Niższa wartość domowej waluty, może również doprowadzić do zawyżonych cen importowanych produktów, co prowadzi do „importowanej” inflacji. Z biegiem czasu, jednakże, niska domowa waluta czyni eksport bardziej konkurencyjnym, co prowadzi do załatania dziury deficytowej.

W wielu przypadkach, dewaluacji towarzyszył również masywny wypływ kapitału, ponieważ obcy inwestorzy wyciągali swój kapitał z państwa. Pogłębia to wpływ dewaluacji na gospodarkę, skutkując zamknięciem branż, które polegały na obcym kapitale. Bezrobocie wzrasta prowadząc do zmniejszenia się rozwoju państwa, wywołując recesję. Efekty recesji mogą być ograniczone większymi stopami procentowymi, by obronić walutę domową. Dewaluacja czasami również daje efekt „zarazy”, co poparte jest kryzysem azjatyckim z 1997 r., gdzie kryzys walutowy dosięgnął wielu państw – bardzo dobrze się rozwijających – z podobnymi, chwiejnymi podstawami gospodarczymi.
Rewaluacja nie ma takich szerokich skutków jak dewaluacja, ponieważ rewaluacja jest zwykle przyśpieszona przez nagłe ulepszenia – bardziej niż pogorszenia – w podstawach gospodarki. Z biegiem czasu, rewaluacja może skutkować skurczeniem się zasobów konta państwa.

Wpływ na portfolio

Dewaluacja jest bardziej prawdopodobna niż rewaluacja, stąd inwestorzy powinni być świadomi ryzyka, które wywołuje oraz wpływu, jaki ma na zwroty portfolio. Przyjmijmy, że masz 10% portfolio zainwestowane w obligacje w pseudo dolarze opisanym powyżej, z 5% uzyskiem. Teraz, jeśli pseudo dolar przejdzie przez 20% dewaluację, twój zwrot netto będzie wynosił -15%, a nie +5%. W rezultacie, całkowita wartość twojego portfolio spadnie o 1,5%

Powiedzmy jednak, że masz 40% wartości portfolio zainwestowane w aktywa, które przechodzą przez wpływ „zarazy” dewaluacji pseudo dolara. Jeśli te aktywa również spdną o 20%, całkowity zwrot twojego portfolio będzie pomniejszony o 8%.

Na co zwracać uwagę

• Bądź dobrze poinformowany o aferach walutowych – Jednym z najważniejszych problemów światowej gospodarki w ostatnich latach, był sztuczny wzrost chińskiego juana, który pomógł Chinom uzyskać liczne udziały w światowym eksporcie. Chiny pozwalały na spadek juana, mimo ostrzeżeń ze strony USA i innych państw na szybką rewaluację juan. Tak, czy inaczej, ten problem mógł mieć główny wpływ na gospodarkę światową, więc bądź na bieżąco z rozwojem takich sytuacji.
• Ogranicz ryzyko wzrastających rynków przez spadające podstawy – Zaraza walutowa to prawdziwe zagrożenie dla twojego portfolio, więc ogranicz ryzyko wzrastających rynków, których gospodarka i podstawy podupadają. Konkretnie, omijaj państwa, które mają duże deficyty i wysoki stopień inflacji. Waluty takich państw jak Indie i Indonezja, które podlegają tym charakterystyką, były zaliczone do najgorzej prosperujących latem 2013 r., gdy Federalne Rezerwy USA scaliły z powrotem ich program kupowania obligacji (który postrzegany był jako sygnał ostatecznego wzmocnienia polityki monetarnej).
• Weź pod uwagę wpływ ruchów walutowych na wartość zwrotów twojego portfolio. – Posiadanie aktywów w walucie, która wzrasta, może zwiększyć twoje zyski. Odwrotnie, jak pokazują powyższe przykłady, posiadanie aktywów w spadającej walucie, może doprowadzić do strat w portfolio. Stąd, rozważ efekt jaki wzrost oraz spadek wartości waluty będzie mieć na całkowite zwroty twojego portfolio.

Podsumowanie

Dewaluacja może być ukrytym źródłem ryzyka portfela, zwłaszcza jeśli rzutuje efektem zarazy. Inwestorzy powinni być świadomi ryzyka ich portfolio oraz powinni rozważyć wpływ ruchów walutowych na całkowite zwroty portfolio.