Dźwignia jest coraz popularniejszym narzędziem dla inwestorów każdego rodzaju. Fundusze hedgingowe są w centrum zainteresowania, kiedy przychodzi do dźwigni ponieważ kilka upadło doprowadzając do narastającej uwagi mediów związanej z takimi okolicznościami. Niestety, zbyt mało uwagi poświęcane jest wyciągnięciu wniosków z takich porażek. Faktem jest, iż porażki innych, zwłaszcza tych ze światka inteligencji oraz elity funduszy hedgingowych, wspaniale pokazują jak nie używać dźwigni. Mając to w głowie, spójrzmy teraz na strategie dźwigniowe funduszy hedgingowych oraz czynniki, które mogą być związane z ich porażką.

Strategie

Na początek, rozważmy dwie strategie funduszy hedgingowych oparte na wykorzystywaniu stopy procentowej oraz różnic pomiędzy walutami na całym świecie. Dokładniej, polega to na pożyczaniu pieniędzy państwa (lub waluty) o niskiej stropie procentowej oraz inwestowaniu w państwo (lub walutę) z wysoką stopą procentową. Taki typ transakcji, może skutkować jedynie zyskiem wyrażonym w liczbie jednocyfrowej. Jednakże problem ten rozwiązać może dźwignia. Jest to strategia finansowa, którą każdy inwestor indywidualny może dokonać tylko przyszłym kontem handlowym (futures). W zasadzie, jest to tak proste jak sprzedaż przyszłej transakcji o niskiej stopie procentowej (albo pożyczanie po tym samym kursie) i przejście na kontrakt przyszły w wysokiej stopie procentowej (lub inwestowanie po tym samym kursie). Najprościej rzecz ujmując, tym właśnie zajmują się fundusze hedgingowe, ponieważ rynek przyszły jest bardzo płynny i by pozostać wydajnym, należy trzymać się tej strategii.

Co więcej, przy niskich wymaganiach marży dla rynku przyszłego, łatwo jest wprowadzić konkretną ilość dźwigni. Rozważmy poniższy przykład „carry trade” poprzez kontrakt przyszły, przyjmujący co następuje:

• Pierwotny wydatek 100$
• 10$ nabywa 100$ w spekulatywnym ryzyku „carry trade”
• Pozostałe 90$ pozostaje na rynku jako marża
• Stopa odsetek 4%
• Osadzone koszta kapitału dla przyszłego kontraktu to 4%. (Osadzone koszta kapitału to opieka nad efektem przyszłego kontraktu. Przykładowo, jeśli stopa odsetek wynosi 10% dla S&P 500 przyszłych kontraktów a ty posiadasz kontrakt do terminu wymagalności, twój zwrot wynosił będzie 500 mniej 10%).
• Pożyczenie waluty z uzyskiem 1% (np. japoński jen)
• Inwestowanie waluty z uzyskiem 8% (np. dolar nowozelandzki).
• Okres inwestycji to rok.

Arbitraż stałego dochodu

Ta strategia dotycząca funduszy hedgingowych jest nieco bardziej skomplikowana i wymaga zarówno długich jak i krótkich pozycji, w celu zróżnicowania jakości kredytu oraz ustawienia odpowiedniej dźwigni. Przykładowo, fundusz hedgingowym może nabyć bardzo wysokiej jakości wspólne albo oparte na hipotece akcje używając dźwigni. Przez coś takiego, fundusz ma wzrastające zwroty każdej akcji nabytej dzięki dźwigni, przyjmując, że koszt dźwigni jest niższy od stopy procentowej tych akcji.

Ponad to, ponieważ nabywanie akcji dzięki dźwigni zwiększa ryzyko co do stopy procentowej oraz kredytu, fundusz hedgingowym sprzedaje również pozycje krótkie dla bezpieczeństwa. Dokładniej rzecz ujmując, sprzedaje pozycje krótkie z niższą możliwością kredytową, przyjmując, że szybciej stracą na wartości niż akcje wysoko wartościowe, jeśli stopa procentowa wzrośnie albo rynek kredytowy podupadnie. W ten sposób, mogą skrócić więcej akcji niż tych, które są długie, produkując pozytywne stawki netto. Strategie tą określa się często jako strategię całkowitego zwrotu.

Chociaż powyższe transakcje świetnie wyglądają na papierze i często zachowują się wedle przewidzianego planu, mogą również zawodzić. Ogólnie rzecz biorąc, zarządzenie ryzykiem jest podstawową sprawą każdej strategii związaną z ruchami historycznymi, zachowaniami albo instrumentami inwestycyjnymi. Niektóre metody zarządzania ryzykiem są proste, jednakże inne potrafią być niesamowicie skomplikowane. Wszystkie z nich jednak polegają na przekonaniach, że przeszłe sposoby powtórzą się w przyszłości z odpowiednim stopniem błędu. Ostatecznie, całkowite zarządzanie ryzykiem określa się w sposób przewidzenia bezprecedensowego zachowania na rynku. Jest to świętą prawdą zarówno dla multibilionów dolarów funduszy hengingowych oraz indywidualnych handlowców z wieloma opcjami i kontraktami przyszłymi. Przyjmując, że rynek nie zachowuje się wedle prognoz, inwestycje mogą spadać w dół skutkując ogromnymi stratami w krótkich odstępach czasu.

Ważne lekcje

Prowadzi nas to do pierwszej lekcji, jaką potrzebuje inwestor indywidualny by poznać dźwignię:

Lekcja nr 1. Dostosowuj swoją dźwignię do bezprecedensowych oraz nieprzewidzianych zachowań rynku.

Pewne jest, że w pewnym momencie przestaniesz dobrze przewidywać rynek przyszły. Co więcej, każda strata jest czymś, co trzeba przyjąć z pokorą, niezależnie za jak inteligentnego się uważasz (albo swojego doradcę). Tak samo w przypadku funduszy hedgingowych pożyczających z banków albo indywidualnych pożyczających na podstawie marży, która niewątpliwie wpływa na używanie dźwigni. Jeśli spojrzysz na historię funduszy hedgingowych (bez przypadków oszustw) zauważysz, że wszystkie ich porażki były skutkiem niemożności rozpoznania marży oraz inwestowaniem w nieodpowiednim czasie.
Ponieważ fundusze hedgingowe często mają tendencje dopasowywać się do całkowitego poziomu funduszu, rzadko mają odpowiednią ilość gotówki po obu stronach. Prawdopodobnie jest to najważniejsza lekcja związana z dźwignią, ponieważ jest to jedyna rzecz, którą możesz przygotować z całkowitą pewnością.

Lekcja nr 2. Upewnij się, że dysponujesz wystarczającą ilością gotówki, albo rezerwami kredytowymi.

Innymi słowy, dobrze jest urozmaicić swój portfel powyższymi strategiami, jednakże nigdy nie ryzykuj całych zasobów swojego portfelu, zwłaszcza na jedną, ściśle określoną pozycję.
est wiele sposobów, wg których indywidualni inwestorzy mogą wprowadzać dźwignie, głównie przez konta marży brokerskiej albo pochodne takie jak opcje i kontrakty przyszłe. Co więcej, indywidualni inwestorzy mogą uzupełnić swoje strategie hedgingowe, tak jak w „carry trade” opisanym wyżej. Bez względu na wszystko, inwestorzy powinni być inteligentni oraz powinni uczyć się na błędach swoich oraz innych.

Fundusze hedgingowe przeważnie są zbyt chciwe, bardzo skupione na ogromnym zwrocie i wybierające zbyt dużą dźwignię. Jest to skutkiem nadmiernej pewności siebie. To przekonanie jest bardzo powszechnie, ponieważ ludzie dobrze wychowani oraz wyedukowani mają tendencję łączenia poziomu swojej inteligencji z możliwością przewidzenia przyszłości. Niestety rynek tak nie funkcjonuje. W zasadzie, zachowuje się on dokładnie inaczej niż twoje przewidywania by sugerowały. W skutek tego, najważniejszą przyczyną nieudanych inwestycji jest nieprawidłowe przewidywanie zachowań rynku.

Podsumowanie

Najważniejsze punkty efektywnego wykorzystania dźwigni to:

1. Nie bądź chciwy i nie ustawiaj za dużej dźwigni.
2. Pogódź się z tym, że nie możesz przewidzieć przyszłości i dostosuj odpowiednio swoje transakcje.
3. Zawsze bądź pewien, że masz na koncie zabezpieczającą gotówkę w rezerwie, gdy wszystko potoczy się na opak.

Ostatecznie, najważniejszą rzeczą odnoście dźwigni jest „jastrzębie” monitorowanie swoich inwestycji ponieważ wahania rynku transakcji krótkoterminowych mogą być fatalne w skutkach.