Rynek Forex to największy rynek światowy, ponieważ wymiana walutowa dokonuje się za każdym razem, gdy ma miejsce handel dobrami lub usługami między państwami. Rozmiar transakcji mających miejsce pomiędzy państwami zapewnia możliwości arbitrażowe dla spekulantów, ponieważ wartość waluty zmienia się z minuty na minutę. Zwykle, spekulanci ci, dokonują wielu transakcji dla mniejszych zysków, jednakże czasami, duża pozycja przemieniana jest w ogromny zysk, albo gdy coś idzie nie po myśli spekulanta – w wielką stratę. W tym artykule, przyjrzymy się najważniejszym transakcjom walutowym w historii Forex.

Jak dokonuje się transakcji

Po pierwsze, najważniejsze jest, by zrozumieć jak zarabia się pieniądze na rynku Forex. Chociaż niektóre techniki są znajome inwestorom giełdowym, handel walutami jest królestwem inwestycji samym w sobie. Handlowiec walutowy może obstawić jedną z czterech pozycji na przyszłą wartość waluty:

• Skrócenie waluty oznacza, że handlowiec wierzy, że waluta spadnie w porównaniu z inną walutą.
• Pozycja długa oznacza, że handlowiec wierzy, że waluta wzrośnie w porównaniu z inną walutą.
• Pozostałe dwie pozycje zajmują się ilością zmian w każdym kierunku, czy to handlowiec myśli, że pójdzie trochę w górę, czy nie. Znane są z prowokacyjnych imion „duszenia” i „rozkroku” (Strangle and straddle).

Gdy zdecydujesz już, jaką chcesz obstawić pozycję, jest wiele sposobów by tego dokonać. Przykładowo jeśli chcesz skrócić dolara kanadyjskiego (CAD), najprościej będzie wziąć pożyczkę w dolarach kanadyjskich, którą będziesz mógł spłacić po zniżce na skutek dewaluacji walut (jeśli twoje przypuszczenia będą prawdziwe). Jest to jednak bardo mała i powolna transakcja, stąd handlowcy Forex używają kupna, sprzedaży, innych opcji oraz rynku przyszłego i dźwigni do ich pozycji. To właśnie dźwignia sprawia, że niektóre transakcje warte są miliony, a nawet biliony dolarów.

Nr 3: Andy Krieger vs. Kiwi

W 1987 r. 32-letni Andy Kreiger, handlowiec z Bankers Trust dokładnie obserwował waluty, które zmieniały swoją pozycję wobec dolara, poprzedzając crash z Czarnego Poniedziałku. Gdy inwestorzy i firmy ruszyły w handel dolarem amerykańskim i innymi walutami, które mniej ucierpiały, zaczęły się pojawiać waluty, które fundamentalnie straciły na wartości, wytwarzając dobre możliwości dla arbitrażu. Walutą, którą handlował Krieger był dolar nowozelandzki, znany również jako kiwi. Używając całkiem nowej techniki umożliwionej przez opcje, Krieger ustawił pozycję krótką przeciw kiwi, która warta była miliony dolarów. W zasadzie, jego komenda sprzedaży przekroczyła podobno ilość zasobów Nowej Zelandii. Presja sprzedaży w połączeniu z brakiem waluty w obiegu, doprowadziła do drastycznego spadku kiwi. Spadek wahał się od 3% do 5% a Krieger zarobił miliony dla swoich pracowników.

Częścią tej legendy jest stwierdzenie, że zaniepokojony rząd Nowej Zelandii wezwał szefa Kriegiera do usunięcia go z Bankers Trust i odsunięcia od kiwi. Krieger opuścił potem Bankers Trust, by pracować dla Georga Sorosa.

Nr 2: Stanley Druckenmiller stawia na Markę – dwa razy

Stanley Druckenmiller zarobił miliony na dwóch długich pozycjach tej samej waluty, gdy pracował jako handlowiec dla Quantum Fund Georga Sorosa. Pierwszą pozycję obstawił po upadku Muru Berlińskiego. Przewidywane trudności w zjednoczeniu Niemiec wschodnich i zachodnich doprowadziły do spadku marki do poziomu, który Druckenmiller określił jako ekstremalny. Specjalnie włożył wiele milionów dolarów na transakcje przyszłą, jednak Soros poradził mu, żeby zwiększył stawkę do dwóch bilionów marek niemieckich. Rzeczy potoczyły się zgodnie z planem, a długa pozycja ostatecznie była warta miliony dolarów, zwiększając zwroty Quantum Fund o ponad 60%.

Prawdopodobnie, na skutek tego sukcesu, Druckenmiller sprawił, że marka niemiecka stała się częścią największej transakcji w historii. Po kilku latach, gdy Soros był zajęty łamaniem Banku Angielskiego, Druckenmiller obstawił długą pozycję na markę, przypuszczając, że rezultat transakcji jego szefa doprowadzi do spadku funta w stosunku do marki. Druckenmiller był pewien, że on i Soros mieli rację, co przejawili kupując akcje brytyjskieo. Druckenmiller wierzył, że Wielka Brytania będzie musiała zmniejszyć stopy procentowe, co stymuluje biznes a fakt, że funt jest tańszy doprowadzi do zwiększonego eksportu w porównaniu z rywalami europejskimi. Podążając za tym pomysłem, Druckenmiller kupił niemieckie obligacje oczekując, że inwestorzy zwrócą się po nie, gdy niemieckie akcje wykażą mniejszy wzrost w porównaniu z brytyjskimi. Była to bardzo kompletna transakcja, która znacznie zwiększyła zyski Sorosa w transakcji przeciwko funtowi.

Nr 1: George Soros vs Funt Brytyjski

Funt brytyjski przyćmił markę niemiecką w latach 90. ponieważ te dwa państwa bardzo się od siebie różniły gospodarczo. Niemcy, były silnym państwem, pomimo borykania się z połączeniem, jednak Wielka Brytania chciała utrzymać wartość funta powyżej 2.7 marek. Próby tego dokonania, doprowadziły do wysokich stóp procentowych w Wielkiej Brytanii i wysokiej inflacji, jednak wymagała ona stałego kursu walut 2.7 marek jako wymóg dołączeni do Europejskiego Mechanizmu Kursowego (ERM). Wielu spekulantów, z Georgem Sorosem na czele, zastanawiało się jak długo stały kurs walut może stawiać czoła siłom rynku i zaczynali przyjmować krótkie pozycje przeciwko funtowi. Soros strasznie się zapożyczył, by postawić więcej na spadek funt. Wielka Brytania podniosła stopy procentowe podwójnie, by przyciągnąć inwestorów. Rząd miał nadzieje na pozbycie się presji sprzedaży przez tworzenie presji kupna.

Zabawa ze stopami procentowymi jednak kosztuje, rząd brytyjski zdał sobie sprawę, że straci biliony próbując sztucznie promować funta. WB odeszła więc od ERM a wartość funta spadła w stosunku do marki. Soros zarobił minimum 1 bilion dolarów na tej pojedynczej transakcji. Dla rządu brytyjskiego, dewaluacja funta była w zasadzie pomocna, ponieważ zmniejszyła stopy procentowe oraz inflacje, tworząc świetne warunki dla biznesu.

Niewdzięczna praca

Wszystkie dyskusje co do najważniejszych transakcji zawsze oscylowały wokół Georga Sorosa, ponieważ wielu z handlowców ma połączenia z nim lub z jego Quantum Fund. Po przejściu na emeryturę skupił się on na filantropii. Komentował również transakcje walutowe, wyrażając żal, że dorobił się na atakowaniu walut. Była to dziwna zmiana w zachowaniu Sorosa, który tak jak wielu handlowców zarobił pieniądze usuwając brak efektywności finansowych z tynku. Wielka Brytania straciła pieniądze z powodu Sorosa, i to właśnie on zmusił państwo do przełknięcia goryczy wystąpienia z ERM, jednakże wielu ludzi dostrzega również drugą stronę transakcji, ponieważ pomogła Wielkiej Brytanii się umocnić. Jeśli funt nie straciłby na wartości, problemy ekonomiczne Wielkiej Brytanii mogły by się bardzo długo ciągnąć.

Podsumowanie

Państwo może skorzystać ze słabej waluty tak samo jak i z mocnej. Ze słabą walutą, produkty i aktywa domowe stają się tańsze dla międzynarodowych kupców i wzrasta eksport. W ten sam sposób, sprzedaż domowa wzrasta, gdy obce produkty stają się droższe na skutek większych kosztów importu. Było mnóstwo ludzi w Wielkiej Brytanii i Nowej Zelandii, którzy byli zadowoleni, gdy spekulanci doprowadzili do dewaluacji ich walut. Oczywiście, znaleźni się również importerzy oraz inni, którzy byli niesamowicie źli i rozczarowani. Spekulant walutowy zarabia pieniądze zmuszając walutę do stawienia czoła prawdziwym okolicznościom, których raczej wolałaby uniknąć. Chociaż jest to brudna robota, ktoś musi ją wykonywać.